22بهمن امسال نیز با همه فراز و نشیب های 8 ماهه ی ان تمام شد و برگ زرین پایانی ان افتخاری دیگر بر البوم افتخارات این مردم افزورده شد.

شب 22 بهمن با بچه ها به حیاط منزل رفتیم و الله اکبر گفتیم.صدای الله اکبر در همه جا می پیچیداز همه جا به گوش می رسید.

دیروز هم با جمعی از بچه های مدرسه به راهپیمایی رفتیم .بارون الهی هم می بارید.سردی هوا احساس نمی شد.

دانش اموزان با شور شوق شعار میدادند.

مرگ بر امریکا .مرگ بر اسرائیل.

ای رهبر ازاده .اماده ایم اماده

واقعا این  راهپیمایی ها یک امتحان و ازمون است.اگر این انسجام و اتحاد نباشد معلوم نیست فردای این کشور چگونه رقم خواهد خورد.

در مسیر باز گشت مردمی را دیدم ارام مشغول کار و زندگیشان بودند.

عده ی زیادی در بازار هفتگی منطقه زیر باران مشغول خرید بودند.

خدا را شکر کردم که من و خانواده ام مسئولیت خود را مبنی بر حضور در راهپیمایی انجام دادم و

 از قافله یاران انقلاب جا نماندم و مطیع کلام رهبرم بودم.

افتخار میکنم و از خدا میخواهم تا اخرین نفسم از مسیر ولایت جدا نشوم و عاقبت به خیر شوم و

 رفاه طلبی و بیدردی و بی غیرتی نسبت به سرنوشت کشورم

به سراغم نیاید و فرزندانم را در سایه همین روش تربیت نمایم.امین یا رب العالمین.